USA het Noordoosten, reisverslag deel 5

Vanaf het westelijke punt helemaal naar Cape Cod, ons laatste plekje voordat we weer naar huis gaan.

Zondag 18 September 2011

Ik zit ‘s avonds om 20.45 uur te schrijven. Het is hier muisstil behalve een zacht gezoem van de laptop. De sterrenhemel is fenomenaal en verderop hoor ik aan de rand van het water een beest knagen aan het een of ander. We zitten inmiddels aan het North Lake in North and South Lake State Park vlakbij Haines Falls in Catskill Mountains New York State. We hebben vandaag een lange rit gemaakt vanaf de zuidkant van de Fingerlakes, maar de rit was prachtig door heuvelachtig landschap met heel veel bossen om je heen en door kleine dorpjes waar niet veel gebeurt. Behalve 1 dorpje, net buiten Catskill Park, Prattsville. Dit dorp is getroffen door Irene, we zijn werkelijk geschokt er door heen gereden. Huizen waar de fundering onderuit gespoeld is en die drie meter verzakt zijn, een huis (wat wij caravan zouden noemen) die gewoon niet meer op zijn plek stond, het hele dorp langs de rivier was getroffen door een watervloed van minimaal een meter hoog. Alle huizen misten planken aan de onderkant, het ene huis was meer getroffen dan het ander, maar oh, oh, wat een drama. Mensen waren druk bezig met het opnieuw opbouwen van de huizen. Op zondag werd er hard gewerkt door iedereen, behalve 1 vrouw die verslagen op haar porch voor zich uit zat te kijken. Langs de rivier zijn alle bomen omgespoeld, er is met een grijpauto een auto uit het water getrokken, daar was weinig meer van over. Wat een drama heeft zich hier afgespeeld. En een mile verderop ziet alles er weer mooi uit, de huizen zien er goed verzorgd uit en er is niets te zien van Irene. We waren rond 15.30 uur op de camping en we hebben een fantastische plek gekregen. Aan het meer, vollop zonnig, en het was zonnig! Een mooie roodgekleurde boom naast onze plek. Jammer dat er geen stroom is, dus we moeten ons even behelpen, maar dat heb ik er graag voor over. Nu maar hopen dat het vanacht niet weer gaat vriezen, want de verwarming kan natuurlijk ook niet aan. Iedereen dus vol in de pyjama’s naar bed. We blijven hier 2 nachtjes, morgen lekker genieten van het mooie park hier. Er is een strandje aan de andere kant van het meertje, een speeltuin verder op en nog een wandeling, dus wij vermaken ons wel. Dinsdag weer een lange rijdag om zo dicht mogelijk bij de kust te eindigen zodat we onze laatste bestemming, Cape Cod op tijd bereiken. Ik stop gauw met schrijven, want ik krijg hele koude handen nu.

Maandag 19 September

We zijn gisteravond nog in de auto gaan zitten net na 21 uur. Het was te koud buiten. Voor het eerst hebben we elk een slaapzakje dichtgeritst, maar het dus niet koud gehad vannacht. Gelukkig hebben de kinderen ook goed geslapen. We hebben een heerlijke dag achter de rug. Om 8.30 uur werd Maartje wakker en ik ook! Heerlijk uitgeslapen dus. We hebben vandaag niet zo heel veel op het programma; de speeltuin, hout kopen, misschien een wandeling. We doen rustig aan. ‘s ochtends wordt er flink gekleurd binnen. Het is nog een beetje fris om buiten te gaan zitten en de verwarming is binnen even aan geweest. Aan het begin van de middag zijn we bij South Lake. Ik ga met Willemijn op het bed spelen in de hoop dat ze nog even een dutje doet. Buiten is het namelijk te koud om op de grond te spelen. Harold gaat met Maartje naar het strandje. Haar theeserviesje, een emmer en de bal gaan mee. Willemijn wil alleen maar rollen en kruipen, dus van slapen komt niets. Maartje heeft het heerlijk aan het strand. Rond 15 uur rijden we naar de andere kant en bij het strand van North Lake gaan we naar de speeltuin. Mooie schommels en klimrekken, zelfs een babyschommel waar Willemijn even in kan. Hier wordt ook nog een uurtje gespeeld en na een blik op het meer gaan we terug naar de camping om een ijsje te nemen. Heerlijk toch, een vriezer aan boord. Willemijn is inmiddels helemaal vermoeid en wil niet zo veel meer. De barbecue wordt aangestoken en er komt een enorme lap rundvlees tevoorschijn. Harold heeft er zin in vandaag! De bbq doet zijn werk en we hebben weer een heerlijke maaltijd. Maartje en ik spelen tussendoor flink kwartet. Daarna breekt spitsuur aan, de kinderen naar bed, afwassen, koffie en het vuur gaat aan. Het waait ontzettend hard vanavond, dus dicht bij het vuur zitten kan niet, tenzij je in de rook wilt zitten. Gelukkig is het wel minder koud dan gisteravond. De rit voor morgen is voorbesproken, we hebben zo’n kaart die geen overlap heeft, dus ik geloof dat we morgen over wel 5 bladzijden moeten rijden. Wordt lekker ingewikkeld kaartlezen dus. Nog even gekeken welke leuke dingen we onderweg kunnen doen en dan beslissen we morgen wat er gaat gebeuren.

Dinsdag 20 September

De eerste van 2 rijdagen om ons van de Catskill Mountains naar de zee te brengen. We komen goed weg en rijden aan de westkant van de Hudson river langs over de 9W naar het zuiden. Bij Kingston moeten we onze tank propaan vullen, we hebben al 2 uur geen propaan meer en dat betekent dat de koelkast het niet doet. Dat is natuurlijk niet zo handig. We hebben best wat oponthoud om te vinden waar we moeten zijn, maar uiteindelijk is hij gevuld en staat de koelkast weer aan. We rijden verder over de 9W South en bij Poughkeepsie nemen we de brug over de Hudson. We gaan op zoek naar een supermarkt en dat gaat allemaal vrij soepel. We rijden door naar de Interstate 84 om sneller richting het oosten te kunnen rijden. We steken de grens over met Connecticut. Voorbij Danbury, bij Berkshire nemen we de 34 richting New Haven. We willen graag wat zien van Yale University, helaas is het niet echt op onze route en voor we het weten zijn we New Haven weer uit. Nou, jammer, het was een nice to do. We draaien de Interstate weer op, nu de 95, langs de zuidkust van Connecticut. Bij New London pakken we de 1 om ook nog wat te zien langs de kust, dat valt alleen best wel tegen. We rijden door het stadje Mystic (van de film Mystic Pizza) wat een leuk stadje blijkt te zijn. We zijn redelijk op tijd op de camping in Old Mystic. We kopen wat hout om een vuurtje te maken, het zou redelijk droog zijn volgens de verkoper, nou, alleen de lighter fluid brande, het hout wilde geen vlam pakken. We doen nog snel even een wasje via de droger weer in de kast. Is dat ook weer gedaan. ‘s Avonds zitten we heerlijk buiten in de korte broek, genieten dat het weer wat warmer is.

Woensdag 21 September

We hebben weer een flinke rit voor de boeg vandaag, dus de wekker staat weer om 7 uur. We hebben gistermiddag vlak bij de snelweg een diner gezien, dus het ontbijt is bij deze geregeld. Lekker uit ontbijten! We eten 3! Eieren in een omelet, ik grieks en harold iets met veel vlees. Lekker hoor! Ook Maartje heeft een ei. We krijgen er heerlijke aardappeltjes bij, maar natuurlijk veel te veel. Gelukkig gaat alles mee in een grote doggybag en hebben we vanavond in ieder geval lekkere aardappeltjes. Na het ontbijt gaan we de Interstate op en we rijden al snel onze eerste staatsgrens over naar Rhode Island. Daar pakken we de Highway 138 East richting Newport en gaan we de bruggen over naar het schiereiland. In Newport parkeren we de camper bij het Visitor Center en wandelen we langs een aantal pieren en terug door de winkelstraat. We zien een kreefthandelaar met ontzettend veel kreeft, Maartje vindt het geweldig om ze te zien. Hoe groter hoe beter haha. Na een hele goede espresso (en daar zijn ze niet zo goed in hier) wandelen we ons rondje af. Intussen is Maartje helemaal vervelend geworden. Wij maken gauw een broodje in de camper en rijden dan de 10-mile drive aan de zuidkant van het eiland. Helaas niet zoveel kustlijn, maar wel heel veel hele grote huizen. The rich and the famous hebben hier een vakantiewoning. Nu zijn er veel werklui bezig om de huizen te onderhouden. Vanuit Newport gaan we snel weer naar de Interstate en we gaan naar de volgende staat, terug naar waar we begonnen zijn, Massachusetts. We moeten nog een behoorlijke rit maken naar Cape Cod, dus we pakken zoveel mogelijk Interstate en rond 17 uur komen we aan op de camping in North Truro. De kinderen spelen nog lekker even en we maken snel even eten klaar, inclusief de aardappeltjes van vanochtend. Nu zitten we heerlijk buiten, het is nog lekker van temperatuur. Ik zit met blote benen, wel met een vestje aan. Maar het is heerlijk. Lekker bekertje rose (we hebben geen glazen in de camper, maar je went er wel aan).

USA het Noordoosten, reisverslag deel 4

We rijden van de Adirondack Mountains tot ons meest westelijke puntje van deze vakantie, de Finger Lakes.

Donderdag 15 September

Vandaag is een rijdag, dit betekent veel miles maken en we hebben tussendoor een leuke stop bij Tupper Lake. Maartje slaapt lekker uit en Willemijn valt na haar fles om 6.15 uur ook weer lekker in slaap. Tegen 8 uur moeten we toch maar opstaan, want we willen op tijd weg en om 9.30 uur rijden we. We rijden de 86 naar het zuiden en vervolgens de 3 West. Bij Tupper Lake stappen we om 10.30 uur uit om bij het Natural Wild Museum te kijken. Hier zijn de dieren en planten van de Adirondack te zien. Om 11 uur begint een filmpje met de geboorte van zeldzame eendjes, geweldig gefilmd met prachtige muziek. Vervolgens is er om 11.30 uur een voorlichting over een stekelvarken met een echt stekelvarken erbij. Hartstikke spannend en leuk. We lopen daarna een rondje door de tentoonstelling. Er zijn allerlei diertjes die jemet een vergrootglas moet bekijken. Je kan voelen hoe het is om op een bepaald soort grond te lopen door op een kussen te staan. Je kan diverse dieren ruiken door ergens in te knijpen. Je kan op knopjes drukken om geluiden van dieren te horen. Verder zijn er schildpadjes, vissen en een otter. Je kan voelen hoe de wolken voelen, er zijn heel veel spelletjes waarbij je leert welke dieren wat eten en nog een hele serie films, kortom veel te veel om allemaal goed te bekijken en te doen. We lunchen daar en kijken om 13.30 uur nog naar de voorlichting over slangen, we mogen op het laatst een slang aanraken, dat voelt heel anders dan wij hadden verwacht. Daarna weer in de camper en op naar de grens aan de westkant van de Adirondack Mountains. De reis gaat heel goed en we besluiten van de 2 campings die we hadden geselecteerd om de verst gelegen te nemen. We hebben namelijk de hele dag al regen en het is erg fris, toch geen weer om buiten te zijn. We komen om 16.45 uur aan op de Kayuta Lake Campground bij Forestport. Net op tijd om in te checken. Maartje kan nog even in de speeltuin spelen voor het eten en dan snel een broodje ei en ons avondritueel kan beginnen. Willemijn blijft vanavond wat langer op het grote bed liggen, want het is zo koud dat zelfs de cabine van de camper koud is. We zitten dus voor het eerst een avondje in de camper, met 4 lagen kleren aan en warme koffie. Na een hele bewolkte en regenachtige dag is het ‘s avonds ontzettend helder en er is een fantastische sterrenhemel. Jammer dat het te koud is om buiten te zitten.

Vrijdag 16 September 2011

Gisteravond is Willemijn in ons bed in slaap gevallen en omdat wij in de camper hebben gezeten heeft ze ook de hele avond in ons bed geslapen. Nu wilde ze natuurlijk ‘s nachts niet meer terug in haar eigen bedje, dus lekker bij ons onder de dekens. Achteraf maar goed ook, want heeft een paar graden gevroren. ‘s Ochtends snel de verwarming aan in de camper en we nemen ons voor om ‘s nachts de verwarming ook maar te laten branden, wel zo prettig dat het ‘s ochtends ook aangenaam is als je wakker wordt. We rijden weer weg voordat de receptie open is. Niet zo’n fijne camping wat betreft voorzieningen, maar goed, wel een rustig plekje. We ontbijten bij de eerste diner die we tegen komen, zo’n heerlijk amerikaans ontbijt met hashbrowns, eggs enzovoorts. Maartje heeft een heerlijke pannenkoek. Na het ontbijt snel weer verder. De rit is niet ontzettend lang dus we hopen op tijd op de camping te staan bij Cayuga Lake. Rond 12 uur rijden we inderdaad vlakbij, maar we moeten eerst op zoek naar een supermarkt. Dit duurt wat langer dan gehoopt. De boodschapjes gedaan, lekker even een donutje gegeten en doorrijden naar een camping. We willen ergens aan de noordwest kant van het meer bij een state park camperen. Als we aankomen geeft ze aan dat we eerst maar even een plekje moeten zoeken en ze geeft ons wat nummers. Als we langs de nummers rijden blijkt dat ze allemaal praktisch aan de doorgaande weg liggen zonder een hek of zo er tussen. Geen optie dus voor ons. We rijden weer terug naar het noorden naar de 2de optie. Als we aankomen is het al beter dan de vorige camping, we rijden de aangewezen plaats op, maar dit is heel schuin. Als Harold weer terug wil rijden glijden we bijna van het gras af. Heel voorzichtig weet hij toch van het schuine weer omhoog te rijden de weg op en we vragen een vlakkere plek. Uiteindelijk krijgen we een plekje wat waarschijnlijk al voor het seizoen gesloten was. Prima vlak plekje met stroom. Er zijn ontzettend veel muggen op deze camping aangezien we aan wat stilstaand water ziten. Het is wel met een prachtig uitzicht en als de wind een beetje waait dan gaat het wel met de muggen. We lopen even een rondje over de camping en dan is het al weer 17 uur. De tegenslag heeft behoorlijk wat tijd gekost vandaag. Jammer. Gelukkig hebben we morgen ook maar een korte rit op het programma, dat scheelt. We eten even binnen, geen muggen en ook de temperatuur gaat rap naar beneden als de zon zakt. Vanavond gaat Willemijn snel weer in haar eigen bedje slapen en de verwarming blijft aan.

Zaterdag 17 September

Na een heerlijke nacht hebben we heerlijk uitgeslapen. Maartje heeft tot 8 uur geslapen! Eerst even rustig opstarten. We willen nog even een wasje doen voordat we gaan. We hadden allemaal willen douchen, maar hier zijn de toiletten en douches zo mogelijk nog minder als bij de vorige camping. Even wassen dus bij de wastafel. Harold neemt de was mee en heeft veel vertraging bij de wasmachine omdat de eerste het niet doet, geen water… De tweede wasmachine gelukkig wel, maar dus wel 40 minuten vertraging. Verder gaat alles lekker rustig aan, spelletje doen, muziekjes van Maartje aan en een beetje dansen in de camper. Het is buiten nog erg vochtig en fris. Rond 11.30 uur rijden we weg, helemaal relaxed. Wasje schoon en droog in de camper. We hebben een korte rit voor de boeg, namelijk langs het Cayuga Lake naar het zuiden. Het Cayuga Lake is het tweede meer van de Finger Lakes vanaf het oosten. We rijden langs veel Winery’s, maar zien weinig wijnranken. We hadden iets meer meer verwacht te zien langs de route, maar het was wel een mooie rit. We gaan naar Taughanny Falls State Park, bij een waterval. We krijgen een prima plekje, helemaal vlak voor het eerst! En ook met stroom, dat is wel fijn dan kan de verwarming weer aan vanavond. Voordat we naar de camping gaan bekijken we de waterval vanaf de overkant van de kloof. Als we even gegeten hebben op de camping rijden we met de camper naar het park en wandelen we de kloof in waar aan het eind de waterval is. Een erg leuke wandeling van ¾ mijl. Maartje is moe en wil niet lopen, maar dit pad is ook prima voor de buggy, heeft ze geluk. Na het wandelen gaan we in het park nog even naar de speeltuin. Het is weer wat beter weer, een graadje of 18 en in de zon is het heerlijk. Maartje leeft zich even lekker uit in de speeltuin. Ze hebben veel mooie toestellen voor haar, lekker pittig, maar niet gevaarlijk. Aan het eind van de middag gaan we met de camper weer naar de camping. Lekker even de barbeque aan met een hamburger, daarna het vuur aan zodat Maartje dit ook een keer kan zien. Maartje begint al snel heel moe te worden en wordt koud. Snel een badlaken om en op schoot warm wrijven. Nog even een filmpje kijken bij het kampvuur en dan snel naar bed. Ze is nog niet zo snel in slaap gevallen als vanavond. Ook Harold doet even een iets langer dutje als hij Willemijn naar bed brengt. Als ik weer buiten kom doe ik snel weer wat hout op het vuur, het moet natuurlijk niet uit. De kindjes slapen en even verderop is zacht een muziekje aan. We hebben een prima plekje, de toiletten lijken schoon te zijn, dus morgenochtend hier eindelijk maar weer eens onder de douche. Straks lekker in een schoon bedje slapen!

USA het Noordoosten, reisverslag deel 3

We hebben de kust achter ons gelaten en rijden naar het westen, de bergen en bossen in.

Zaterdag 10 September

De kinderen zijn vanochtend ook koud, vanavond dus weer de lange pyjama aan en Maartje in de eigen slaapzak en wij onze 2de slaapzak terug. Dat zal een hoop schelen. Het is buiten heel erg nat van de dauw. Snel alles pakken, broodjes smeren voor onderweg en we vertrekken. De 2 West weer op, vandaag gaan we naar de volgende staat: New Hampshire. Hier zijn we op onze trip van Salem naar Bath ook al een stukje door heen gereden. Nu gaan we ook overnachten, en wel in de White Mountains. Onze eerste stop is in Rumford voor de boodschappen. We halen voor 3 dagen eten, aangezien we een vriesvakje in de camper hebben kunnen we brood inslaan en ook vers vlees. Altijd spam, pastasaus en pasta onder in de camper en dan kun je snel een paar dagen vooruit. Vanuit Rumford rijden we naar de grens en het bord van de staat New Hampshire moet op de foto: Welcome to New Hampshire, live free or die. Vervolgens rijden de White Mountains in. Het is heerlijk weer, zonnig met een prima temperatuurtje. We rijden nog steeds op de 2 West, maar slaan af naar de 115 bij Six Gun City en we rijden naar Bretton Woods. Op deze locatie zijn in het verleden belangrijke afspraken gemaakt ivm het IMF en de Wereldbank. Het is een prachtige locatie, ze zijn in voorbereiding op een bruiloft, dus we zien ook waar het stel gaat trouwen. Buiten met een fantastisch uitzicht over de White Mountains. Ik vond het geweldig om in een kasteel te trouwen, maar dit slaat werkelijk alles. Maartje is lekker aan het rennen op het grasveld en speelt met een meisje met een electrische bellenblaas. Dat is toch wel een heel grappig dingetje, dus die nog maar even in het hotel gekocht. In de lift zat nog echt een man die dan aan zo’n hendel draait om naar de juiste etage te gaan. Hele bijzondere sfeer zo.  Vanaf Bretton Woods rijden we nog naar Mount Washington Cog Railway. We hadden het plan daar mee naar boven te gaan, maar de trip duurt 3 uur en daar hebben we geen tijd voor, naast dat het voor de kids wel een beetje lang is. We rijden door naar onze eindbestemming voor de dag, Country Bumpkins Campground in Lincoln. De site van deze camping was erg mooi, maar we vinden de camping wat tegen vallen. De verwachtingen waren te hoog, verder was alles natuurlijk prima. Onze Willemijn is vandaag al 9 maanden oud. Haar ontwikkeling gaat heerlijk snel in de vakantie. Leuk om dat zo helemaal mee te maken. Ze wil nu erg graag staan en kan dat met een klein beetje steun ook al een flinke tijd volhouden. Zelf zitten is ook helemaal geweldig. Omdat we lang niet overal buiten gras hebben om op te spelen gaan we elke dag een paar keer op het bed in de camper spelen. Heerlijk zitten, staan, kruipen en gek doen. Maartje doet lekker mee, hoewel het voor haar moeilijk is om de grens van wat kan en niet kan te pakken. Het eindigt dan ook vaak dat we stoppen omdat Maartje de voeten te hoog heeft of te veel aan het hoofd van Willemijn trekt. In ieder geval is het een heerlijk moment met elkaar om even te spelen en te lachen.

Zondag 11 September

We blijven 2 nachtjes bij Country Bumpkins Campground. In de White Mountains gaan we naar The Flume, een kloof. Uiteraard is dit met entrée en we maken de wandeling van 2 mile. Aangezien het met trappen is hebben we Willemijn voor het eerst in de rugdrager. Ze vindt het meteen geweldig. Maartje is wel al wat aan het treuzelen, maar het eerste stuk gaat aardig. Daarna neem ik Willemijn op de rug en gaat Maartje even op de schouders van Harold om uit te rusten. Het is al een prachtige wandeling door het bos. Er liggen geweldig grote stenen die uit de ijstijd hier terecht zijn gekomen. Als we bij de rivier zijn is Maartje een hele stoere meid, ze loopt alle trappen naar boven zonder te treuzelen en het was een flink stuk! Voor mij een goede workout met Willemijn op de rug! Het is een prachtig pad langs en over de rivier, sommige stukken heel smal en een aantal prachtige watervallen. Het pad terug is eigenlijk te ver voor Maartje. Het is er erg heuvelachtig en Harold heeft dus een zware middag door een groot deel met Maartje op de nek te lopen. Na de wandeling gaan we snel terug naar de camping. De was moet gedaan worden en er is maar 1 machine. We hebben nog geen waslijn gekocht en dus nu maar even snel de was wat in de droger kan, de rest moet later maar. We zijn vandaag op het plekje naast dat van gisteren gaan staan. Hier is wat meer licht en de rond de ton is meer ruimte om te zitten. ‘s Avonds lekker de bbq aan met een heerlijke steak en als de kindjes slapen gaan er wat blokken op het vuur. Lekker buiten zitten met een warme voorkant en een koude achterkant.

Maandag 12 September

We hebben weer een rijdag vandaag. Onderweg stoppen we bij Ben en Jerry’s in Waterbury. We zijn dan in de staat Vermont. We doen mee aan de rondleiding bij de Ben en Jerry’s fabriek. Eerst een filmpje over Ben en Jerry en hoe het is begonnen tot wat het nu is. Vervolgens lopen we naar de fabriekshal, ook daar wordt met een filmpje en oplichtende nummers in de fabriekshal uitgelegd hoe het productieproces gaat. De melk van Hollandse koeien wordt gebruikt voor het ijs, verder wordt er hollandse caccoapoeder gebruikt. Er staat in Hellendoorn een fabriek voor de Europese markt. Aan het eind van de rondleiding krijgen we muntijs met chocolade om te proeven. Heerlijk vind ik het. Maartje wil het niet. Buiten kopen we nog een ijsje, Maartje natuurlijk de chocoladeijs. Gaat het shirtje dat eindelijk de chocoladevlekken van vorig jaar kwijt was weer vies worden :s. Maartje krijgt als soevenier een koebel mee. Buiten is de begraafplaats voor smaken die er niet meer zijn. Nog even door de speeltuin en dan op naar de camping. Gelukkig is het niet meer zo ver naar Little River S.P..  Het is een mooie ruime camping. We vinden een plekje vlakbij de speeltuin. Ze hebben hier mooie schommels waar je heel hoog kan en een houten speelhuisje met daarin een wasmachine, droger en keukentje. En een dubbele deur om door naar buiten en binnen te gaan. Hartstikke leuk, Maartje kan hier rustig even spelen terwijl wij bij de camper zijn. ‘s Middags lopen we nog even naar het meertje, het is een flink stuk naar beneden lopen. Als we er zijn genieten we van het uitzicht en bedenken we dat we de camera vergeten zijn. We gaan nu niet terug, morgenochtend voor we vertrekken gaan we nog even terug. Maar de kleuren zijn fantastisch. Er is iemand aan het waterskien achter een motorbootje en er liggen stenen op het strandje, uiteraard moeten de stenen uit het water verzameld worden bij de boomstam waar we lekker even zitten. Maartje is er maar weer druk mee. Leuk om te zien hoe ze een heel verhaal verzint bij iets als stenen verleggen.

Dinsdag 13 September

We rijden van Little River SP naar Lake Placid. Een mooie tocht en we zijn op tijd weer op de camping. Op deze camping gaan we marsh mellows eten, Maartje vindt het een heel leuk principe maar vindt de marsh mellows niet lekker. Of wij ze dan allemaal opeten haha. Niet zo lekker bij een biertje. 

Woensdag 14 September

De broodjes worden vanochtend gesmeerd, niet omdat we een eind gaan rijden, maar omdat we een uitstapje hebben vanaf de camping. Snel nog even 2 wasmachines draaien, fijn dat de machines hier in 33 minuten klaar zijn, alles wat mogelijk is in mega drogers en de rest aan de waslijn. Onderweg naar ons uitstapje snel onze kleren uit de droger en we gaan. Vandaag staat Lake Placid op de agenda met een trein naar Saranac Lake. Deze trein wordt door vrijwilligers bemand en is vooral met veel mooie uitzichten over de natuur in Adirondack Mountains. We doen 45 minuten over 10 mile, met geweldige uitzichten. De Maple trees worden al mooi rood, we zien beverdammen en uitzichten over de bergen. In Saranac Lake hebben we ruim een half uur de tijd, dus we lopen een klein rondje en gaan dan in de trein terug. De heenreis was nog behoorlijk fris, maar nu is het heerlijk in de zon. We kunnen in de coupe zonder ramen zitten, goed om foto’s te maken dus. Maartje vindt de trein ook leuk, hoewel het natuurlijk snel lang duurt. Terug in Lake Placid parkeren we de camper tussen het Olympisch gebeuren en het dorpje in. Eerst naar de Olympic Oval en de IJshockey hal. Geweldig om daar even te lopen. De Olympische spelen van 1932 en 1980 zijn hier geweest. Het legendarische commentaar van Mart Smeets op de 10 km van Eric Hayden; niemand gaat ooit nog zo hard schaatsen… Vervolgens lopen we naar het dorpje, allemaal winkeltjes gericht op toeristen en hotels. Best leuk gedaan met goede winkeltjes. We halen een ijsje bij Ben & Jerry. Hoewel je van een ijsje niet kan spreken, het is een complete maaltijd. Dan is het al weer een uur of 15, terug naar de camping, lekker even de kinderen in bad en onder de douche, opruimen en de bbq kan aan. Na het hele avondritueel lekker even bij een kampvuurtje weer aan het reisverslag werken en weer op tijd naar bed. Morgen staat er een lange rit op het programma. Wel een mooie, dwars door de Adirondack Mountains. We wijken af van het originele plan om naar Saratoga Springs te rijden en gaan met een tussenstop naar de Fingerlakes.

USA het Noordoosten, reisverslag deel 2

We laten Boston en Salem achter ons en rijden langs de kust naar het noorden met als doel Bar Harbor en Acadia NP.

Dinsdag 6 September

We legen onze grijze tank bij de waterzuivering en we vertrekken vanuit Salem met als eindbestemming ergens halverwege Bar Harbor, in de buurt van Bath. We rijden het eerste stuk over de snelweg en gaan er af bij Kittery. Deze stad heeft ontzettend veel merk kleding outlet stores. We gaan de Baby Gap in. Het werkt redelijk verslavend om hier kleertjes te kopen. Wat een leuke spulletjes! Gelukkig waren er bij deze parkeerplaats niet meer winkels, ik stond niet voor mezelf in ;). Vervolgens rijden we een stuk langs de kust. Prachtig is het hier, mooie huizen langs een prachtige kustlijn. Het schiet niet erg op, maar het is erg mooi rijden. Vol verbazing over het formaat van alle huizen die hier staan. De huizen in Haren zijn er niets bij! De route gaat eigenlijk nog vrij voorspoedig, alleen bij Bath kunnen we het niet vinden en lopen we vertraging op. We hebben al even boodschappen gedaan, maar gaan met de navigatie op een verkeerd adres af. Dat gaat niet goed. Dan blijkt de camping aardig verder rijden te zijn het schiereiland op. We zien halverwege het eiland dat hier een camping is en die pakken we op goed geluk. Dit is een hele prima camping. Meadow Brooks Campground. Vooraan met een speeltuin, hele schone toiletten, zeker in vergelijking met die bij Salem. Een mooie plek op een terassen camping in de bossen. We kopen een pak hout voor een kampvuur, maar het lukt niet die aan te krijgen voordat de kinderen op bed zijn. We eten even snel pasta met ham en saus. Nog even naar de speeltuin en dan is het tijd om te slapen. Willemijn heeft er nog erg veel moeite mee om in slaap te komen in haar tentje, toch het doekje dat er niet meer is? Als we na veel huilen weer even met haar op het grote bed gaan liggen is ze zo weg. Dat zal dan het ritueel voorlopig maar zijn. Als de kinderen slapen steken we het vuur aan, gezellig! Even verder staat een muziekje aan en zit een groep gezellig bij elkaar te kletsen en lachen. Het vuur is mooi en we zijn druk met blokken erop gooien. Heerlijk, zo hoort camperen te zijn. ‘s avonds grote lol over de twee dronken buurmannen die in hun slip achter elkaar buiten komen om tegen de auto van een van de 2 uitgebreid te gaan staan plassen, haha.

Woensdag 7 September

We denken snel te vertrekken vanaf de camping door even voor bij het restaurant ons ontbijt te nemen, maar dit duurt toch gauw een uur langer dan gedacht. Wel lekker gegeten, maar wat laat weg. Gauw in de camper en we vertrekken. Het weer is inmiddels helemaal omgeslagen, het is fris en het regent. De reis gaat voorspoedig en rond 11 uur rijden we bij Camden het park in om te genieten van het uitzicht. Helaas was het erg mistig en regenachtig en was de $ 9 erg veel geld het park in te gaan en om in de camper te lunchen. Maar we zien wel dat als het helder is dat het uitzicht waarschijnlijk fenomenaal is. Jammer. We rijden weer verder en ik rij ook een half uurtje. Dat gaat best goed, maar tegen de tijd dat ik weer wat om me heen kan kijken omdat ik het redelijk onder controle heb, doet mijn voet ook pijn van het toch wat geforceerd rijden. Gauw wisselen, later nog een keer proberen. Ook deze dag hebben we het laatste stuk veel pech met het vinden van de weg. Bar Harbor is erg druk en we rijden verkeerd. Vervolgens is de camping waar we wilden staan helemaal vol en moeten we met huilende kinderen door naar de volgende camping. Uiteindelijk komen we op een lege camping terecht. Tarief 2 keer zo hoog als de andere camping, geen gras alleen steentjes en je moet voor 5 minuten warm water $ 1 afrekenen. Toch jammer. Als de kinderen en ook wijzelf weer zijn gekalmeerd eten we even en gaat het ritueel van naar bed gaan weer in. De dvd speler wordt veel gebruikt, na het eten wordt er net als thuis een filmpje gekeken. Inmiddels zijn we er achter dat Willemijn het ook wel lekker vindt om die tijd lekker te spelen bij de film. Willemijn blijft dan op het grote bed liggen, lampjes uit en dicht tegen mij aan. Ze wordt meteen rustig en binnen 5 minuten ligt ze te slapen. Als Maartje haar tanden heeft gepoetst, verhaaltje gelezen en ook daar de rust is weergekeerd leg ik Willemijn in haar bedje en is het tijd voor koffie. Langzaam krijgen we wat grip op hoe de rituelen in de camper moeten lopen en hoe we het snelst kunnen bereiken dat de kinderen slapen.  Vandaag hadden we de rust dat we de afwas konden laten staan, morgen blijven we lekker in Acadia N.P., even een moment rust inbouwen en lekker genieten van de prachtige natuur.

Donderdag 8 September

We hebben besloten toch verder te rijden naar een andere camping. Deze camping is niet fijn, geen mensen, donker, het voelt niet goed. Na het ontbijt pakken we onze spullen en willen afrekenen. Vanaf 9 uur zou er iemand zijn, maar als wij om 9.30 uur willen vertrekken is er nog steeds niemand. Nou, dan houdt het op, een gratis nachtje dan maar. We rijden door naar het andere State Park, daar moeten we alleen naast de camping plaats ook entrée kosten voor het National Park betalen. Dan toch maar door naar de private camping in Bass Harbor. We komen daar rond de middag aan en gelukkig wil ze ons even helpen ondanks dat we tijdens de lunchpauze komen. We mogen een plekje uitzoeken en met behulp van een plank onder een wiel staan we redelijk recht. Harold wordt steeds handiger in het neerzetten van de camper. Op de camping Is nog een klein klimrek voor Maartje, ook altijd handig. ‘s Middags wandelen we naar de vuurtoren toe, aangezien we langs de weg lopen gaat Maartje even in de buggy, wel zo veilig. Daar kun je langs twee kanten de vuurtoren zien, we lopen eerst met z’n allen over het geasvalteerde pad naar beneden en later gaan Maartje en Harold nog langs het andere pad, hiervandaan kun je een mooie foto maken van de vuurtoren. We gaan ‘s avonds uit eten in Bass Harbor. Harold en ik gaan voor kreeft, je zit ten slotte niet zo vaak langs de kust waar kreeft een belangrijk handelsproduct is. Het is heerlijk! Een gezellig restaurantje met een prachtig uitzicht op de haven. We hadden natuurlijk onze headlights vergeten, dus terug was wel een donker avontuur. Gelukkig stonden er huizen langs de weg en af en toe een lantaarn en was het bijna volle maan…. Spannend hoor!

Vrijdag 9 September

Voordat we wegrijden wordt als het kan altijd het grijze water even geloosd, we vullen de watertank bij en dan kunnen we er weer even tegen, ook als er geen water op de camping zou zijn. Ik ga met de kinderen even koffie halen bij de receptie. Veel campings hebben een soort huiskamertje ingericht met wat banken, een krantje en een pot koffie waar je voor $ 1 of soms zelfs gratis een beker koffie mee kan nemen. Heerlijk is dat! Hier nog even gezellig gekletst met wat oude mannetjes die daar zaten koffie te drinken, altijd gezellig. En die Amerikanen zijn allemaal gek op kinderen en kennen allemaal iemand of zijn zelfs zelf in Nederland geweest… We rijden het schiereiland weer af en pakken net voor de kust nog een parkeerplaats met uitzicht op zee voor de lunch. Dan is het voorlopig even weer afgelopen met de zee, nu gaan we de bossen en bergen in. Doel voor vandaag is Dixfield. We hebben besloten dat de rit naar de White Mountains in 1 keer veel te lang is en we nemen een tussenstop. We nemen bij Bangor de Interstate tot Newport om even wat snelheid te maken en pakken daarna de 2 West tot aan Dixfield. We hebben een goede dag in de camper, het is weer lekker weer en we komen mooi halverwege de middag aan in Dixfield. We staan op een heel groot grasveld met ook nog een glijbaan vlakbij. Maartje kan lekker even met water spelen en Willemijn heerlijk op het gras spelen. Lekker ontspannen! ‘s Avonds is het wel behoorlijk koud, maar een extra vestje aan en we houden het wel vol.

USA het Noordoosten, reisverslag deel 1

Inmiddels zijn we al weer een tijdje terug in Nederland en aan het werk. We kijken met heel veel plezier terug op onze reis naar Amerika en wat voor mij belangrijk is, ik zou het als ik het opnieuw moest doen toch redelijk op dezelfde manier doen. Misschien iets minder kilometers rijden en iets meer ontspannen. Hier dan toch nog ons reisverslag. Vandaag 2 tot en met 5 september:

Verslag van onze vakantie naar Noord-Oost Amerika van 2 tot en met 25 september

Vrijdag 2 september

We vertrekken om 9.30 uur van huis naar Schiphol. Om 10.15 uur hebben we afgesproken met Rikus en Rika om ons te treffen bij vertrekhal 1. Harold brengt de auto naar Aalsmeer voor langparkeren en wij gaan met alle bagage en de kinderen koffie drinken. Harold sluit na een half uurtje weer aan en Rikus en Rika helpen ons met het inchecken van de bagage en zwaaien ons uit bij de douane waar we rond 11.30 uur door gaan. Achter de douane kopen we het onvermijdelijk vergeten maar wel belangrijke artikel, deze keer verzorgingsdoekjes voor Willemijn. Daarna gaan we lekker lunchen. Er is een kadootje voor Willemijn en voor Maartje, leuk zo op vakantie! Om 13.30 uur mogen we gelijk met de business class het vliegtuig in en installeren we ons voor de lange zit. De kinderen hebben gelukkig geen last van het opstijgen en de vlucht gaat heel voorspoedig. Willemijn doet het ook goed en het op schoot zitten wisselen we regelmatig af zodat het goed vol te houden is. In Reykjavick moeten we overstappen. Op het vliegveld is er tijd voor een spelletje en daarna een snelle maaltijd. Vervolgens door naar de volgende vlucht. Hier is het wat minder goed georganiseerd en we moeten gelijk met alle mensen het vliegtuig in. Iets minder ontspannen, maar goed. We zitten bijna achter in het vliegtuig, wat wel comfortabel is. Willemijn en Maartje gaan allebei wat slapen en ook wij komen aan wat rust toe.  Als we aankomen valt het ons erg mee hoe moe we zijn. We vinden redelijk snel de shuttle bus naar het Hilton hotel en daar kunnen we nog even een hapje eten. Lekker op tijd naar bed.

Zaterdag 3 september

‘s Nachts is het vanaf 1 uur onrustig. Eerst Willemijn en vanaf 3 uur is Maartje klaar wakker. Nog even rustig liggen en vanaf 5 uur mag ze met een filmpje lekker in bed liggen. Dit kunnen we prima nog een uurtje rekken. Wel wakker, maar toch lekker in bed komen we zo de eerste ochtend door. Daarna na het ontbijt nog even genieten van de luxe van een bad en goede douche. Ons autostoeltje wordt ook netjes geleverd en als we bellen met de camperverhuurder horen we dat we vanaf 12 uur onze camper mogen ophalen, een uur eerder dan afgesproken. Bij het hotel regelen we een taxi, een hele grote, gezien de hoeveelheid bagage! Franklin John Baptiste brengt ons naar Stoughton, naar de camperverhuurder. Dit gaat heel voorspoedig en $ 100 lichter, maar netjes geholpen staan we klaar voor onze camper. We kijken de instructievideo en pakken vervolgens al onze spullen in de camper. We moeten rond Boston rijden, want we mogen met de camper niet door de tunnels ivm gas aan boord. De rit gaat redelijk goed, behalve dat we aan het eind veel moeite hebben om in Salem de weg te vinden. Uiteindelijk, nadat we dit gevraagd hebben aan mensen, komen we op Winter Island aan. De camping is niet zo bijzonder. We staan camper aan camper op een heel groot veld. Naast ons hebben ze de camper als enige met de neus ingeparkeerd, zodat onze uitgangen recht tegenover elkaar zijn. Ze hebben een klein meisje die heel graag met Maartje wil spelen, maar het komt er niet echt van. We zijn uiteindelijk best laat, dus proberen de kindjes naar bed en zelf ook niet al te laat. Na een lange dag hebben we het gevoel dat we bijna het tijdsverschil hebben gehad.

Zondag 4 September

Om 6 uur is het echt dag, na een wat onrustige ochtend is het om 6 uur echt tijd om op te staan, prima, hebben we een lekker lange dag. Vandaag staat er niet zo heel veel op het programma. De camper met de laatste spulletjes inrichten en ‘s middags nemen we de ‘hop on, hop off’  bus naar Salem. We lopen een rondje door het dorpje en maken kennis met iced koffie en iced tea. Allebei ongezoet en niet lekker! En oh ja, large is echt heel groot J. We zijn blij dat we de buggy en de kinderwagen bij ons hebben. Maartje is toch wel erg moe en valt in de buggy lekker in slaap. De bus is erg leuk, nog even een verhaaltje met de geschiedenis van Salem en je kan lekker naar buiten kijken door de open ramen. Het is namelijk erg lekker weer, rond de 30 graden. Op de camping doen we een poging tot barbecueen. Helaas doen de kooltjes het niet zo goed en de bbq is niet naast de camper, dus de lol is er snel af. Dan de worstjes maar in de pan. ‘s Avonds liggen we er allemaal weer lekker op tijd in.

Maandag 5 september

We nemen de ferry van 9 uur naar Boston, de boot doet er ongeveer 40 minuten over. We starten boven op het dek, prachtig uitzicht, lekker windje. Na een tijdje is het toch wel wat fris, dus ik ga met de kinderen naar beneden. Harold maakt nog wat foto’s en komt daarna ook binnen. Wat is dit toch een leuke manier van reizen. We komen in Boston vlak bij het centrum aan. Er is meteen een klein parkje waar we even met de bal spelen die we gisteren hebben gekocht van het geld van opa en oma Oortwijn voor speelgoed. Het is een mooie ei-bal, Maartje vindt het geweldig. Lekker overgooien maar. In het parkje is ook een fontein waar je met de handjes in het water kan, fascinerend vindt ze het. Vervolgens lopen we naar een punt op de ‘freedom trail’. We lopen deze route bijna helemaal en zien zo de belangrijkste punten van de stad. Boston is een erg leuke stad, verschillende wijken met Italianen of Ieren, laagbouw, met in het centrum ineens wolkenkrabbers met daar midden tussenin nog een laag gebouw. We komen weer langs een parkje met een fontein, maar deze is om in te spelen. Er lopen al wat kindjes in badkleding door, dus Maartje ook snel de kleren uit, in de onderbroek ook door de fontein. Het is weer een warme dag, dus dat is een heerlijke manier om af te koelen. Willemijn mag even op het badlaken op het gras spelen, oefenen met staan, wat is dat toch leuk! Als Maartje helemaal is uitgespeeld gaan we weer verder. We komen langs Quincy Market waar straat acrobaten hun show geven. We komen precies aan als ze beginnen met de show. Het is erg leuk om dit te zien en ook Maartje geniet ook al verstaat ze niets van wat ze zeggen. Ze zijn erg goed met hun acrobatische kunstjes en ze maken er een leuk geheel van. Daarna weer verder over de route. We lunchen in een Ierse pub en komen uiteindelijk in Boston Common, het park. Heerlijk ook daar weer even op het badlaken spelen, met de bal gooien. Ook hier is weer een grote fontein waar kindjes in spelen, Maartje weer de kleren uit en hup in de fontein. Na het afkoelen nog even in de draaimolen en we gaan weer terug richting de boot. We verliezen onderweg het favoriete knuffeldoekje van Willemijn, niet zo handig. We zijn mooi op tijd voor de boot en tegen 16.45 zijn we weer in Salem. Nog snel even de boodschappen doen, eten en weer naar bed.

Boston is echt de moeite waard om te bekijken, helaas hebben we maar 1 dag hiervoor, maar je kan hier rustig een paar dagen zijn.

Sachertaart

Sachertaart 10 stukken


Bereidingstijd ongeveer 45 minuten + 50 minuten oven + wachttijd
Kostprijs taart: € 7,38  per stuk: € 0,74


Keukengerei
Mixer
springvorm (doorsnede ca. 24 cm)


Ingrediënten

• 250 g bittere chocolade met 72% cacao (reep à 100 g)
• 150 g boter of margarine
• 225 g poedersuiker
• 5 eieren (middel groot)
• zout
• 1 zakje vanillesuiker
• 150 g bloem
• 2 theelepels bakpoeder
• 1 pot abrikozenjam (450 g)
• 1 bekertje slagroom (250 ml)
• 1 eetlepel suiker
• 1 eetlepel boter of margarine om in te vetten

Bereiden
Oven voorverwarmen op 175 ºC of gasovenstand 3. Vorm invetten. 150 G chocolade in stukken breken. In pan met dikke bodem boter, chocolade en 150 g poedersuiker op laag vuur laten smelten, regelmatig roeren. Pan van vuur nemen. Eieren splitsen. Eierdooiers een voor een door chocolademassa kloppen. In vetvrije kom eiwitten met mespunt zout en vanillesuiker met mixer stijf kloppen. Bloem en bakpoeder door chocolademassa roeren en geheel door eiwitten spatelen. Beslag in springvorm scheppen. Taart in midden van oven in ca. 50 minuten gaar bakken. Taart ca. 10 minuten laten afkoelen. Vorm verwijderen. Taart op rooster helemaal laten afkoelen.


Met broodmes taart horizontaal doormidden snijden. Snijvlakken met abrikozenjam bestrijken en weer op elkaar zetten. Rest van chocolade in stukken breken. In steelpan op laag vuur 5 eetlepels slagroom met chocolade al roerend laten smelten. Rest van poedersuiker erboven zeven en erdoor mengen. Taart rondom en bovenop met gesmolten chocolade bestrijken. Glazuur hard laten worden. In kom rest van slagroom met suiker stijfkloppen. Taart in punten snijden en garneren met toef slagroom.

Voorbereidingen voor Boston

Inmiddels hebben we een knoop doorgehakt over het hotel. Na een lange reis van ongeveer 8 uur vliegen willen we beslist niet veel tijd nodig hebben om bij een hotel te komen. Keuze is dus op het Hilton gevallen. Gelukkig hebben we een mooie deal inclusief ontbijt kunnen vinden, dus we starten onze vakantie op stand. Vanaf het vliegveld kunnen we met een busje van het hotel reizen, dus ook daar hoeven we ons niet meer druk over te maken.

Volgende stap is het regelen van een autostoel voor onze jongste van nu bijna 7 maanden en tijdens de reis 9 maanden. We hebben 2 offertes opgevraagd van verhuurders en wat wel fijn is, zij kunnen bezorgen bij het hotel. Volgende week kunnen we de offertes beoordelen en een keuze maken en dan reserveren. Op de planning staat om dan na te denken over vervoer van het hotel naar de Camperverhuurder.

Ik heb nu ook voor het eerst de boekjes gepakt en krijg toch wel heel veel zin. Boston is een mooie stad en we hebben besloten om drie nachten op de eerste camping te blijven. Ook dat moet gereserveerd worden aangezien het weekend is met een nationale feestdag. We gaan ten noorden van Boston in Salem de eerste nachten doorbrengen. Het vervolg van de reis is nog niet zo heel vast en kan ook ter plekke worden aangepast. Heerlijk om een vrije vakantie te hebben!